ศิษย์พี่...เลิกไล่ฆ่าข้าเถอะ! [ 兄弟，别追杀我了! ]

อารัมภบท...

          ข้าชื่อรั่วหลาน เป็นศิษย์ลำดับที่แปดของสำนักฟ้าสยบมาร สำนักบำเพ็ญอันดับหนึ่งของยุคสมัย ชาวยุทธ์และผู้บำเพ็ญตนจากทั่วทุกสารทิศล้วนเกรงอกเกรงใจและยำเกรงในกระบี่วิเศษของอาจารย์เป็นอย่างยิ่ง กล่าวกันว่าเป็นกระบี่วิเศษที่เพิ่มพูนพลังปราณ ผู้ใดได้ครอบครองก็เหมือนหนึ่งกุมใต้หล้าไว้ในฝ่ามือ แม้ผู้คนมากมายอยากครอบครองแต่ไม่อาจฝ่าค่ายกลและปราการของขุนเขาเข้ามาแย่งชิงและยิ่งไม่มีผู้ใดขวัญเทียมฟ้ากล้าลองดีกับท่านเจ้าสำนัก 

          ใช้ชีวิตในขุนเขาแห่งนี้...แม้ข้าจะเคยประสบอุบัติเหตุ ความจำไม่ดีนัก หากไม่นับเรื่องที่ทุกคนเคี่ยวเข็นข้า พยายามช่วยฟื้นฟูวรยุทธ์ให้ข้าอย่างเอาเป็นเอาตายราวกับกลั่นแกล้ง ชีวิตข้าในฐานะศิษย์น้องเล็กของสำนักล้วนดียิ่ง

          ขโมยผลท้อซือฝุ กลั่นแกล้งผู้คนแก้เบื่อ ออดอ้อนศิษย์พี่สาม ขโมยสุราศิษย์พี่สี่ ชีวิตข้าแม้ดูไร้แก่นสารแต่ไม่ว้าวุ่น ไม่นึกว่าจู่ๆ กลับต้องกลายเป็นศิษย์พี่ โดนฝากฝังภาระ ทั้งยังต้องโดนศิษย์พี่ผู้เข้าสู่วิถีมารไล่ล่าชิงกระบี่  

          ยอดเขาเทียนซาน ทะเลสาบหว่านซู ทะเลทรายปีศาจ ถ้ำอสรพิษ ข้าขึ้นเหนือล่องใต้จัดการภาระยิ่งใหญ่ที่ได้รับมอบหมาย แต่ทำอย่างไรก็สลัดศิษย์น้องซื่อบื้อไม่หลุด ซ้ำร้ายยังโดนศิษย์พี่ตามตื๊อไม่ลดละ

        ข้างหนึ่งก็ภาระที่อาจารย์ฝากฝัง ข้างหนึ่งก็ภาระที่ผู้อื่นพากันฝากฝัง กระบี่ในมือรึก็ดึงดูดเภทภัย...พวกท่านรู้หรือไม่ ข้าไม่ใช่ความหวังของใต้หล้า นี่ข้ายังฝึกวิชาไม่ถึงไหนเลยนะ!

          โอย...ขอเถอะ เห็นแก่ความสัมพันธ์ฉันท์ศิษย์พี่ศิษย์น้องและปัญหามากมายที่สุมกบาลข้า ศิษย์พี่...หากไม่เหลือบ่ากว่าแรง รบกวนท่านเลิกไล่ฆ่าข้าเถอะ!!!

แน่นอนว่าเขาไม่ฟังหรอก...

ทีแรกว่าจะเขียนเล่นๆ แปะเพจนามปากกา เจ้าหญิงการเวก ไปเรื่อยๆ 

แต่สุดท้ายก็รู้สึกว่ามันเริ่มเยอะ ตอนงอกมาเรื่อยๆ จนแปะเพจต่อไปไม่ไหว ไม่ไหวจะทำสารบัญ เลยต้องเอามาแปะเว็บจนได้ XD

**นิยายเรื่องนี้ เอมเขียนขึ้นโดยได้รับแรงบันดาลใจจากเกม Blade and Soul ค่ะ

เอมกรี้ดศิษย์พี่รองในเกม(ในเกม ศิษย์พี่รองทรยศสำนัก วางยาพิษอาจารย์ตัวเองทำให้คนตายทั้งสำนักเลย เพื่อแลกกับการได้ฝึกวิชา ฮีอยากแกร่งกล้า พอทรยศสำนักปุ๊บ ฮีไปทรยศคนที่ฮีไปเข้าพวกด้วยอีกรอบ ฮีเลยโดนคนคนนั้นเปลี่ยนให้เป็นสัตว์อสูรระดับต่ำเตี้ยเรี่ยดินในทะเลทราย)ฉากเปิดตัวฮีในเกมก๊าวใจมาก รู้สึกประหนึ่งปั๊บปี้เลิฟ เลยทำให้อยากเขียนเรื่องเกี่ยวกับศิษย์พี่แบดกายดูบ้าง

ก็อย่างที่บอกอะเนอะว่าเป็นแค่แรงบันดาลใจเฉยๆ เพราะงั้นมันจะไม่มีอะไรเหมือนในเกมเลย ตั้งแต่เซตติ้งต่างๆ ยันสตอรี่ของตัวละคร และเนื้อเรื่อง เอมขอโทษแฟนเกม Blade and Soul ที่หลงเข้ามาอ่านแล้วคาดหวังว่าจะได้บรรยากาศแบบเกมนี้ไว้ ณ ที่นี้ ด้วยนะคะ

เป็นความบังเอิญอย่างน่าประหลาด ที่เพลงโปรโมทเกมนี้มันดูเข้ากับเนื้อเรื่อง "ศิษย์พี่ เลิกไล่ฆ่าข้าเถอะ" ด้วยแหละ เพื่ออรรถรสทุกคนลองจิ้มไปฟังกันดู ลิงก์ค่ะ : >>จิ้ม<< เพราะดี เอมชอบมาก ช่วงนี้เปิดฟังทุกวันเลย  สำหรับคนที่มองไม่เห็นลิงก์ เพลงนี้ชื่อว่า 随风而逝 เวอร์ชั่นภาษาไทยชื่อ "สายลมที่หลับไหล"

อ่านแล้วชอบใจฝากกดไลค์เพจด้วยนะจ๊ะ

https://www.facebook.com/karawekhouse/

เอมไม่ใส่เพลงออโต้รันนะคะ ฟังเพลงจิ้มที่วิดิโอเลยค่า

 

ชักภาพกับศิษย์พี่รองเป็นที่ระทึก... <3

***นิยายบนเว็บไซต์เป็นลิขสิทธิ์ของผู้แต่ง ห้ามดัดแปลง ทำซ้ำ หรือเอาไปเผยแพร่ที่อื่นที่ไหนก่อนได้รับอนุญาตนะจ๊ะ เซฟ แคปหน้าจอ ฯลฯ ก็มิได้ค่า อย่าทำเลย คนเขียนต๊อแต๊แล้วจะไม่มีแรงเขียน***